پیش از سالهای  1345 جودو در ایران یک ورزش ناشناخته بود تا اینکه ابتدا در بین نیروهای مسلح توسط دو نفر مربی ژاپنی به نامهای « ایکیدا» و « ناکامورا» گسترش یافت.

این فعالیتها 10 سال ادامه یافت تا فدراسیون جودو در سال 1354 به ریاست بهروز سرشار تأسیس یافت.

پس از آن جودو به همراه انجمن تکواندو و کاراته به صورت مشترک تحت عنوان فدراسیون ورزشهای رزمی زیر نظر سازمان تربیت بدنی و ریاست شهریار شفیق  ادامه کار داد و این روند تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در ایران ادامه داشت ، بعد انقلاب این سه رشته از یکدیگر منفک و یک سال بعد فدراسیون ورزشهای رزمی مجدداً تشکیل و ریاست آن به محمد مهر آیین  سپرده شد.

از سال 1364 و پس از یکسال مسئولیت فدراسیون به کاظم یزدانی محول شد و این مسئولیت تا سال 1368 ادامه یافت که با استفای وی مجدداً محمد مهرآیین تا سال 1375 ریاست فدراسیون را بر عهده گرفت.

در این سالها جودو بتدریج جای خود را در بین مردم و مخصوصاً‌ جوانان باز کرد و با خارج شدن این ورزش از حیطه نظامیان تعداد زیادی به این ورزش  جذاب علاقمند شدند.

پس از این محمد درخشان در سال 1375 ریاست فدراسیون جودو را عهدار شد در همین سالها در راستای تلاشهای گذشته نسبت به تربیت داوران و مربیان، برگزاری مسابقات قهرمانی کشور، نیروهای مسلح، دانشجویان، لیگ ، ارتشهای جهان و تورنمنت‌های مختلف همت گمارده شد تا جودو توانست حضور فعال خود را در بین سایر رشته‌های ورزشی اعلام کند.

جودو در زمینه قهرمانی هم گام به گام رشد کرد و از یک ورزش درجه‌سه به یک ورزش درجه یک تبدیل شد بطوری که در حال حاضر در کنار کشتی، وزنه برداری و تکواندو و یکی از 4 رشته ورزشی فعال و مدال آور ایران محسوب می‌شود.

ایران از سال 1996( 1375) به بعد هر ساله  صاحب مدال طلا در آسیا بوده است و این مدالها در حالی به دست می‌آمد که دو قدرت بزرگ جودو یعنی ژاپن و کره در آسیا هستند و ایران تنها کشور آسیایی بوده است که به این مهم دست یافته است.

در رده سنی جوانان هم ایران همیشه در رده‌های اول تا سوم آسیا بوده است و با کسب مدالهای رنگار نگ گاهی اوقات ژاپن و کره را هم پشت سر گذاشته است.

البته ایران تها دو بار المپیک شرکت کرده است و بار دوم در سیدنی  با 3 جودوکار به دو مقام پنجمی و هفتمی دست پیدا کرده است. اما می‌توان گفت حضور ایران در مسابقات جهانی چشمگیر تر بوده چرا که پس از سه بار حضور جدی در مسابقات جهانی بالاخره در مونیخ آلمان در سال 2001 صاحب اولین مدال طلای جهانی شد و آرش میراسماعیل در وزن 66- کیلو گرم به مدال طلا و سید محمود رضا میران فشندی  هم در وزن 100+ کیلو گرم  صاحب مدال برنز شد و تیم ایران در رده چهارم مردان جهان  ایستاد.

در مسابقات ارتشهای جهان  هم ایران صاحب ده‌ها مدال رنگا رنگ است و در مسابقات جوانان جهان  هم علیرغم دوبار شرکت مدال‌های قابل توجهی را به دست آورده است.

در سطح دانشجویی تیم ایران در اولین حضور جدی در سال 2002 در یوگسلاوی صاحب یک مدال طلا  و یک نقره شد و این تیم دو نفره در رده سوم دانشجویان جهان ایستاد.

 جودو ایران از نگاهی دیگر ارتباط گسترده‌ای با دیگر کشورهای دارد و ضمن دعوت از مربیان خوب برای تدریس در ایران هرساله مربیانی را نیز برای آموزش جودو به سراسر جهان اعزام می‌کند، در حال حاضر بزرگترین هدف فدراسیون کسب مدالهای المپیک است  و این تنها افتخاری است که هنوز در دسترس ایران قرار نگرفته است.